کمدی الهی (ایتالیایی: Divina Commedia [divina kommɛdja]) یک شعر روایت طولانی از دانته Alighieri، آغاز شده است. 1304 و تکمیل شده در سال 1320، یک سال قبل از مرگ او در سال 1321. این به طور گسترده ای در نظر گرفته شده است که کار برجسته در ادبیات ایتالیایی [1] و یکی از بزرگترین آثار ادبی جهان است.
کمدی الهی شعر دانت را با هدایت ویرجیل به جهنم توصیف می کند؛ صعود او به کوه خالص و برخورد با عشق مرده خود، بئاتریس؛ و در نهایت، ورود او به بهشت. شعر به بررسی سوالات ایمان، تمایل و روشنگری، تمثیل انعکاسی و تحسین برانگیز رستگاری انسان است.
خرید کتاب کمدی الهی
جستجوی کتاب کمدی الهی در گودریدز
معرفی کتاب کمدی الهی از نگاه کاربران
Commedia = Divine Comedy, Dante Alighieri
The Divine Comedy (Italian: Divina Commedia) is a long narrative poem by Dante Alighieri, begun c. 1308 and completed in 1320, a year before his death in 1321. It is widely considered the preeminent work in Italian literature, and is seen as one of the greatest works of world literature. The poems imaginative vision of the afterlife is representative of the medieval world-view as it had developed in the Western Church by the 14th century. It helped establish the Tuscan language, in which it is written, as the standardized Italian language. It is divided into three parts: Inferno, Purgatorio, and Paradiso.
تاریخ نخستین خوانش: ماه جولای سال 1976 میلادی
عنوان: کمدی الهی در سه جلد: دوزخ - برزخ - بهشت؛ سروده: دانته آلیگری؛ مترجم: شجاع الدین شفا؛ تهران، امیرکبیر، 1335؛
البته که ترجمه های دیگران از نامداران و مترجمان این اثر کم بدیل جداگانه معرفی شده اند
سرود اول بهشت
جلال ِ آن کس که گرداننده ی همه چیز است، سرتاسر جهان آفرینش را به فرمان خویش دارد. ولی در اینجا (آسمان) بیشتر، و در جاهای دیگر کمتر متجلی است. بدان آسمانی رفتم، که بیش از هر آسمان دگر از فروغ او بهره مند است، و چیزهایی را دیدم که آنکس که از آن بالا فرود آمده باشد، نه میداند و نه میتواند بازگفت. زیرا که حس ادراک ما، با نزدیکی به مایه ی اشتیاق خود، چنان مجذوب میشود، که حافظه ی ما را، یارای همراهی با آن نمیماند. با این همه، آنچه را که از قلمرو مقدس (بهشت) در گنجینه ی اندیشه، جای توانسته ام داد، اکنون مایه ی این سرود خویش میکنم، و بازش میگویم. ای «آپولوی» نیک نهاد، برای این سهم آخرین، مرا آن اندازه، از نبوغ خویش عطا کن، که برای سپردن تاج افتخار محبوب خود به کسان، از آنان طلب میکنی... ا. شربیانی
...
مشاهده لینک اصلی
دوستانِ گرانقدر، «دانته» نویسندهٔ ایتالیایی از آن دسته از مذهبی هایست که نوشته هایش برایِ مذهبی هایی همچون شخصِ خودش جالب میباشد و برای خردگرایان و اندیشمندان، نوشته های «دانته» که از موهوماتِ غیر عقلانی بسیاری تشکیل شده است، هیچگونه گیرایی و جذابیتی ندارد، حتی اگر به چشمِ طنز به این موهومات نگاه کنیم... تنها موردِ قابل توجه در این کتاب، ترجمهٔ بسیار عالی از مردِ خردمند «شجاع الدین شفا» بود.. درود بیکران بر ایشان
عزیزانم، در این کتاب نیز شما چیزی جز موهومات و خزعبلاتِ دینی و مذهبی چیزی نمیبینید، وگرنه مطمئن باشید از آن در کتبِ درسی بچه هایِ بیخبر از همه جایِ ایرانی، یاد نمیکردند... هرچه نوشته های موهوم و خرافاتِ مذهبی وجود دارد در کتب درسی فرزندانِ سرزمینمان چپانده شده است
در @کمدی الهی@ نویسنده یعنی «دانته» نه حاضر است کسانی چون بقراط و جالينوس و ابن سينا و مزدک و زرتشت و دمکریت و صدها اندیشمند و انسانِ بزرگ را در آتش دوزخ و جهنم موهوم و احمقانهٔ مذهبیان بسوزاند و نه می تواند آنها را بخاطر مسيحی نبودنشان در بهشت جای دهد، لذا ناگزير پناهگاهی بنام @لیمبو@ برای آنان در دوزخِ موهوم می سازد که این خردمندان هم در جهنم باشند و هم از آتش جهنم در امان باشند
خوب عزیزانم، شما انتظار دارید چنین نوشته هایی که برگرفته از عقدهٔ بیخردانهٔ مذهبی و دینی میباشد را با لذت بخوانیم و از آن تعریف و تمجید کنیم!؟ هیچ خردمندی به بهشت و جهنمِ موهومِ ادیانِ گوناگون و بخصوص ادیانِ پوچِ سامی اعتقاد ندارد
عزیزان و نورِ چشمانم، دقت کنید که تا چه اندازه منطق این ادیان و مذهب های سامی ابلهانه میباشد... یعنی بهشت موهومشان که بیشتر به فاحشه خانه شباهت دارد و صبح تا شب همه بر روی آلتِ یکدیگر ووول میخورند، برای خودشان است.. جهنمشان نیز برای کسانی که به ادیان بند تمبانی و غیر انسانی سامی (یهودیت-مسیحیت-اسلام) اعتقاد ندارد و خردگرا بوده اند... یعنی تکليف همهٔ آنهایی که پيش از ظهور مسیحیت و اسلام، به جهان آمده و از جهان رفته اند چه می شود؟ از پيدايش نخستين انسان ها در روی زمين حدوداً سه ميليون سال و از پيدايش انسان های امروزی 30 تا 35 هزار سال می گذرد. اولين تمدن ها نيز پنج تا هفت هزار سال پيش شکل گرفته اند، در صورتيکه از آغاز مسيحيت تنها دو هزار سال و از ظهور اسلام تنها هزار و چهارصد سال می گذرد. اگر هيچکدام از آدميانی که پيش از اين دوهزار ساله در روی زمين زيسته اند راهی به بهشت نداشته باشند به چه دليلی، و با چه مجوزی بايد اين راه را نداشته باشند؟ و تازه در ميان آدميان همين دوهزار ساله نيز، آنهائيکه چون بوميان آمريکایی يا استراليایی يا مردم آفريقا اساساً نامی از مسيحيت يا از اسلام نشنيده و با آنها آشنائی نداشته اند چرا بايد تا ابد و تا جهان باقیست، در آتش دوزخ بسوزند يا در بی تکليفی برزخ بسر برند؟
این منطق بتِ «اللهِ اکبر» تازیان است!؟ یا گربهٔ سوخته شده در صندوق «یهووه»!!؟ یا منطق خدای عیسی!؟ این چه قانونِ ابلهانه و نابخردانه ای است؟!؟ مذهبی ها و به خصوص عرب پرستان، آنقدر به این موهومات و خزعبلات اعتقاد داشته باشید تا مغزتان از این پوچ تر شود
----------------------------------------------
امیدوارم این ریویو برایِ شما خردگرایانِ آگاه، مفید بوده باشه
«پیروز باشید و ایرانی»
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب کمدی الهی
خرید کتاب کمدی الهی
جستجوی کتاب کمدی الهی در گودریدز
The Divine Comedy (Italian: Divina Commedia) is a long narrative poem by Dante Alighieri, begun c. 1308 and completed in 1320, a year before his death in 1321. It is widely considered the preeminent work in Italian literature, and is seen as one of the greatest works of world literature. The poems imaginative vision of the afterlife is representative of the medieval world-view as it had developed in the Western Church by the 14th century. It helped establish the Tuscan language, in which it is written, as the standardized Italian language. It is divided into three parts: Inferno, Purgatorio, and Paradiso.
تاریخ نخستین خوانش: ماه جولای سال 1976 میلادی
عنوان: کمدی الهی در سه جلد: دوزخ - برزخ - بهشت؛ سروده: دانته آلیگری؛ مترجم: شجاع الدین شفا؛ تهران، امیرکبیر، 1335؛
البته که ترجمه های دیگران از نامداران و مترجمان این اثر کم بدیل جداگانه معرفی شده اند
سرود اول بهشت
جلال ِ آن کس که گرداننده ی همه چیز است، سرتاسر جهان آفرینش را به فرمان خویش دارد. ولی در اینجا (آسمان) بیشتر، و در جاهای دیگر کمتر متجلی است. بدان آسمانی رفتم، که بیش از هر آسمان دگر از فروغ او بهره مند است، و چیزهایی را دیدم که آنکس که از آن بالا فرود آمده باشد، نه میداند و نه میتواند بازگفت. زیرا که حس ادراک ما، با نزدیکی به مایه ی اشتیاق خود، چنان مجذوب میشود، که حافظه ی ما را، یارای همراهی با آن نمیماند. با این همه، آنچه را که از قلمرو مقدس (بهشت) در گنجینه ی اندیشه، جای توانسته ام داد، اکنون مایه ی این سرود خویش میکنم، و بازش میگویم. ای «آپولوی» نیک نهاد، برای این سهم آخرین، مرا آن اندازه، از نبوغ خویش عطا کن، که برای سپردن تاج افتخار محبوب خود به کسان، از آنان طلب میکنی... ا. شربیانی
...
مشاهده لینک اصلی
دوستانِ گرانقدر، «دانته» نویسندهٔ ایتالیایی از آن دسته از مذهبی هایست که نوشته هایش برایِ مذهبی هایی همچون شخصِ خودش جالب میباشد و برای خردگرایان و اندیشمندان، نوشته های «دانته» که از موهوماتِ غیر عقلانی بسیاری تشکیل شده است، هیچگونه گیرایی و جذابیتی ندارد، حتی اگر به چشمِ طنز به این موهومات نگاه کنیم... تنها موردِ قابل توجه در این کتاب، ترجمهٔ بسیار عالی از مردِ خردمند «شجاع الدین شفا» بود.. درود بیکران بر ایشان
عزیزانم، در این کتاب نیز شما چیزی جز موهومات و خزعبلاتِ دینی و مذهبی چیزی نمیبینید، وگرنه مطمئن باشید از آن در کتبِ درسی بچه هایِ بیخبر از همه جایِ ایرانی، یاد نمیکردند... هرچه نوشته های موهوم و خرافاتِ مذهبی وجود دارد در کتب درسی فرزندانِ سرزمینمان چپانده شده است
در @کمدی الهی@ نویسنده یعنی «دانته» نه حاضر است کسانی چون بقراط و جالينوس و ابن سينا و مزدک و زرتشت و دمکریت و صدها اندیشمند و انسانِ بزرگ را در آتش دوزخ و جهنم موهوم و احمقانهٔ مذهبیان بسوزاند و نه می تواند آنها را بخاطر مسيحی نبودنشان در بهشت جای دهد، لذا ناگزير پناهگاهی بنام @لیمبو@ برای آنان در دوزخِ موهوم می سازد که این خردمندان هم در جهنم باشند و هم از آتش جهنم در امان باشند
خوب عزیزانم، شما انتظار دارید چنین نوشته هایی که برگرفته از عقدهٔ بیخردانهٔ مذهبی و دینی میباشد را با لذت بخوانیم و از آن تعریف و تمجید کنیم!؟ هیچ خردمندی به بهشت و جهنمِ موهومِ ادیانِ گوناگون و بخصوص ادیانِ پوچِ سامی اعتقاد ندارد
عزیزان و نورِ چشمانم، دقت کنید که تا چه اندازه منطق این ادیان و مذهب های سامی ابلهانه میباشد... یعنی بهشت موهومشان که بیشتر به فاحشه خانه شباهت دارد و صبح تا شب همه بر روی آلتِ یکدیگر ووول میخورند، برای خودشان است.. جهنمشان نیز برای کسانی که به ادیان بند تمبانی و غیر انسانی سامی (یهودیت-مسیحیت-اسلام) اعتقاد ندارد و خردگرا بوده اند... یعنی تکليف همهٔ آنهایی که پيش از ظهور مسیحیت و اسلام، به جهان آمده و از جهان رفته اند چه می شود؟ از پيدايش نخستين انسان ها در روی زمين حدوداً سه ميليون سال و از پيدايش انسان های امروزی 30 تا 35 هزار سال می گذرد. اولين تمدن ها نيز پنج تا هفت هزار سال پيش شکل گرفته اند، در صورتيکه از آغاز مسيحيت تنها دو هزار سال و از ظهور اسلام تنها هزار و چهارصد سال می گذرد. اگر هيچکدام از آدميانی که پيش از اين دوهزار ساله در روی زمين زيسته اند راهی به بهشت نداشته باشند به چه دليلی، و با چه مجوزی بايد اين راه را نداشته باشند؟ و تازه در ميان آدميان همين دوهزار ساله نيز، آنهائيکه چون بوميان آمريکایی يا استراليایی يا مردم آفريقا اساساً نامی از مسيحيت يا از اسلام نشنيده و با آنها آشنائی نداشته اند چرا بايد تا ابد و تا جهان باقیست، در آتش دوزخ بسوزند يا در بی تکليفی برزخ بسر برند؟
این منطق بتِ «اللهِ اکبر» تازیان است!؟ یا گربهٔ سوخته شده در صندوق «یهووه»!!؟ یا منطق خدای عیسی!؟ این چه قانونِ ابلهانه و نابخردانه ای است؟!؟ مذهبی ها و به خصوص عرب پرستان، آنقدر به این موهومات و خزعبلات اعتقاد داشته باشید تا مغزتان از این پوچ تر شود
----------------------------------------------
امیدوارم این ریویو برایِ شما خردگرایانِ آگاه، مفید بوده باشه
«پیروز باشید و ایرانی»
مشاهده لینک اصلی